Eerder gepubliceerd op 24-9-2010 op de blogsite van Aletta door Ineke van Mourik (bibliothecaris)
Wie Harley-Davidson zegt , zegt Hells Angels of denkt aan de film Easy Rider uit 1969. Maar daar komt vanaf vandaag, 24 september 2010, verandering in als het monument voor Anna Blaman in Rotterdam wordt onthuld.
De Hells Angels zullen zich wel drie keer in de siliconenbiceps moeten knijpen om te geloven dat hun geliefde icoon, de Harley-Davidson, nu verwijst naar de potteuze schrijfster Anna Blaman. Wie vanaf nu Harley-Davidson zegt, zegt Anna Blaman. Jammer voor de boys maar misschien ook wel een eerherstel voor de prachtige motor die nu niet langer exclusief bezit is van de machoheren.
Het kunstwerk van Maria Roosen is revolutionair. Een monument ter herinnering aan een persoon wordt meestal vormgegeven als standbeeld naar gelijkenis van de betreffende persoon. Zo staat Spinoza bij de Stopera te Amsterdam en pronkt voor het Harmoniegebouw te Groningen een standbeeld van Aletta Jacobs. Dit laatste beeld is vrij uniek want er zijn niet zoveel standbeelden van vrouwen die verwijzen naar een concreet vrouwspersoon. Meestal wordt de vrouw op een voetstuk geplaatst als zinnebeeld van een fraaie deugd zoals geloof, hoop en liefde; of zij siert als symbool van gerechtigheid (Vrouwe Justitia), vrijheid (de gevleugelde Nike) belangrijke monumentale gebouwen in een stad; of zij kan, zoals ik al eerder heb beschreven in een blog, de Stedemaagd zijn.
Anna Blaman krijgt nu een monument in Rotterdam. Niet een standbeeld waarop zij nonchalant een sigaret vasthoudt of op haar motor zit (het moderne ruiterstandbeeld), maar het monument is de zilverkleurige motor zelf. De vrouw is niet langer een ding, maar een ding de verzinnebeelding van een concrete vrouw. Dit kan een trend worden voor toekomstige standbeelden. Het ding is de vrouw: een hoed is Beatrix, een voetbal is Vera Pauw en het herencolbert is Andreas Burnier.
Dit jaar is het vijftig jaar geleden dat Blaman, een van de belangrijkste Nederlandse auteurs, stierf en het hele jaar zijn er activiteiten in Rotterdam die leven en werk van Anna Blaman onder de aandacht brengen. Als je naar Rotterdam gaat en als je toevallig of niet toevallig op de Heemraadsingel komt (om de hoek van de Vliegerstraat waar Blaman heeft gewoond) en het monument ziet, spring dan maar achterop. Dat zou Anna leuk hebben gevonden.
http://www.annablaman.com/
http://www.talktoaletta.nu/blog/de-erotiek-van-anna-blaman
http://www.talktoaletta.nu/blog/stedemaagd-%E2%80%93-de-mooiste-single-v…
Uit de collectie van Aletta:
Maud de Vries (red), Publieke vrouwen, zinnebeelden in de openbare ruimte. Met stadswandelingen en routebeschrijvingen (heel Nederland)
